Een tijdje heb ik een dagboek bijgehouden waarin ik mijn reddingen opschreef. Maar ik kreeg het zo druk, dat ik het steeds vaker vergat. Toch is het nog best leuk om terug te lezen. Daarom heb ik mijn oude dagboek bewaard.
Omdat ik zoveel dieren thuis heb, ga ik bijna nooit met vakantie. Maar deze zomer ben ik toch een weekje met Hakim naar zee geweest. Meneer Jan zorgde voor de dieren bij mij thuis.
Het was heerlijk! We hebben gezwommen, gewandeld en we zijn uit eten geweest. Bijna een gewone vakantie zoals iedereen. Bijna, want ik moest wel af en toe even weg om een dier te redden. Een verdwaalde potvis heb ik de weg naar huis gewezen, ik was maar net op tijd bij een meeuw die zich verslikte in een visgraat en maar liefst vier zee arenden hadden zich in de nesten gewerkt door een nest te bouwen in een gebouw dat ineens afgebroken werd. Daarna hielp ik twee poezen met heimwee, (wie neemt er nou een poes mee met vakantie!?) een door kwajongens opgesloten krab op het strand en een duinkonijn met een scheur in zijn oor. Nu ben ik weer thuis. Meneer Jan heeft fantastisch voor al mijn huisdieren gezorgd en morgen zie ik de kinderen op school weer! En meester Snor, die ook...
Het voordeel van Superjuffie zijn is dat ik soms even omvlieg om op kraambezoek te gaan. Ik moest in de buurt zijn voor een reiger die zich bijna verslikte in een stuk plastic. Als mensen zouden weten hoe gevaarlijk rondslingerend afval is voor dieren, zouden ze minder weggooien. Misschien moet ik daar ook eens wat aan doen, maar wat...?
Ik wist dat er net een girafje geboren was in de dierentuin. Een kaartje kopen hoefde niet, want het was al elf uur ’s avonds. Dus toen de reiger weer veilig naar haar nest kon, ben ik even de moeder van het girafje gaan feliciteren. Wat een lieve dieren zijn dat toch! Klik hier om een filmpje zien.
Heb jij ook voetbal gekeken? Ik maar een klein stukje, want na een kwartier werd ik geroepen door een konijntje. In het bos net buiten de stad had iemand een milkshake beker neergegooid. Het konijntje zat daar met zijn kop in vast, heel sneu. Het was een vreselijk schuw beestje, dus het duurde wel even voor ik het zo op zijn gemak had gesteld dat ik de beker van zijn kop kon halen. Daarna vloog ik weer terug naar huis, eerst wilde ik versnellen om gauw weer de voetbalwedstrijd verder te kunnen kijken. Maar ineens merkte ik hoe ontzettend stil het was in de stad. En hoe bijzonder dat is! Normaal moet ik altijd uitkijken dat ik niet gezien word. Maar nu kon ik gewoon laag vliegen en pirouettes maken. Ik heb een paar rondjes gevlogen, het was heerlijk! Toen ik thuiskwam was het 0-1 voor de Denen, maar eigenlijk kon me dat niet eens meer zoveel schelen. Het is maar een spelletje!
Dacht je dat alleen mensen bang voor onweer waren? Dan heb je het mis! Gister heb ik wel een uur bij een nest met vier jonge kerkuiltjes gezeten, op de zolder van een oude boerenschuur. Hun moeder was op jacht en bibberend van angst zaten de kleintjes bij elkaar. Prachtige beestjes zijn het trouwens, google maar eens.
Op de terugweg heb ik nog een oud schaap uit een slootje gehaald, het water kwam tot haar kin. En ik heb een kletsnatte poes haar huis in gelaten, door een raampje open te maken.
Ik vond het trouwens zelf best eng om te vliegen in het onweer. Die flitsen gingen soms rakelings langs me heen! Ik was dan ook blij toen ik zelf weer veilig in mijn eigen nestje eh... bedje lag.
De afgelopen weken heb ik het vooral erg druk gehad met het redden van overstekende eendjes. Ze zijn zo schattig, maar helaas krijgen ze geen verkeersles van hun moeder. Gelukkig zie je tegenwoordig steeds vaker dit verkeersbord. Dat scheelt mij weer werk!
Een van de mooiste vogels die er zijn vind ik de ooievaar. Ik schrok dan ook best toen ik een ooievaar in nood hoorde. Het was de eerste keer, maar ik herkende het geluid meteen. Een beetje klepperend klonk het.
Het was een vrouwtje, ze had een nest bovenop de schoorsteen van een boerderij. Ik zag het al van verre: de schoorsteen was aan het roken! Nog even en het hele nest zou in de vlammen opgaan. Wat ik niet begreep is dat de mensen die er woonden niet wisten dat ze een ooievaar op het dak hadden. Maar ik had geen tijd daar verder over na te denken. Ik riep dat ze van haar nest af moest, maar ze deed het niet. Toen ik dichterbij kwam, zag ik waarom. Ze zat op een prachtig ei!
Met Superjuffiekracht heb ik het nest opgepakt. Omdat het zo groot was zag ik bijna niets. Maar de ooievaar wees me de weg naar een hoge boom in de buurt. Gelukkig kwamen we onderweg ook het mannetje nog tegen. Nu wonen ze veilig aan de rand van het bos. Binnenkort ga ik maar weer eens langs, om te kijken of het ei al uitgekomen is!
Soms vlieg ik na een redding even door om op kraambezoek te gaan. Wat een schatje! Kijk maar hier
Vandaag werd ik voor het eerst door een giraffe geroepen. Niet in Afrika hoor, maar gewoon in de dierentuin van meneer Jan. Ze had geprobeerd een lekker hapje te pakken te krijgen helemaal achter in de hooiruif. Daarbij had ze haar kop te ver door de spijlen geduwd en kwam vast te zitten. Er stonden een heleboel mensen te kijken, dus ik durfde haar niet te helpen. Gelukkig snapte meneer Jan dat ik waarschijnlijk zou komen. Ik schuilde hoog in een boom toen er werd omgeroepen: “In verband met het lekkere lenteweer kunnen alle bezoekers nu een gratis ijsje halen.”
Je moest eens weten hoe snel ze weg waren! Zo kon ik de giraffe rustig losmaken. Ze had wat pijn aan haar kaken, maar was verder gelukkig niet gewond.
p.s: giraffes hebben echt een blauwe tong!
Geniet jij ook zo van het lenteweer? Ik vind het heerlijk. Het is wel extra druk nu, want er zijn veel geboortes. Ook word ik in deze tijd van het jaar vaak geroepen door vogels. Zoals gister, toen ik in mijn tuintje aan het werk was en ineens hulpgeroep hoorde. Het was Koos, een koolmeesje. Hij was druk bezig met het bouwen van een nestje in een vogelhuisje dat iemand had opgehangen. Maar het huisje hing niet goed vast, dus Koos viel naar beneden, met huisje en al. De opening was ook naar beneden, hij kon geen kant meer op... Gelukkig was hij niet gewond geraakt. Ik heb het huisje goed stevig vastgemaakt. Dus laat die eitjes maar komen!
Tot slot een waarschuwing voor iedereen die vogelhuisjes ophangt: doe het stevig en goed!!
Soms ben ik wel eens bij een bevalling, maar deze keer werd ik niet geroepen. Douli is een gezond gorillajongetje, geboren in Artis.
Ik hoorde het van een duif uit de stad en ik ben meteen even gaan kijken. Hij is lief!!
Wat is het koud! Gelukkig is mijn Superjuffiecape warm genoeg. Maar mijn vingers, oei, soms ben ik bang dat ze eraf vriezen als ik hoog in de lucht ben. Het is supermooi redweer, maar ik heb het wel druk deze dagen. Het meest word ik geroepen door schapen. Hun waterbakken bevriezen snel en de boer heeft dat niet altijd door. Ik heb al minstens vijftig drinkbakken weer vrij gemaakt! Verder heb ik deze week zeven poezen, twee eekhoorntjes en heel lief konijntje gered. En... o, er roept iemand.
Vandaag naar de film Born to be wild in het Omniversum geweest. Prachtig! Nu wil ik naar Borneo om te helpen in het orang oetan weeshuis. Omniversum klik hier!
Voorleesontbijt op school: weggevlogen om vleermuisje te redden. Bijna betrapt door meester Snor... De Nationale Voorleesdagen zijn begonnen!
Op oudejaarsavond waren Hakim en meneer Jan bij mij. Ik had ze expres allebei uitgenodigd, want ik wist natuurlijk wel dat ik het druk zou krijgen. We speelden Monopoly en het grappige was dat ik vier keer werd geroepen terwijl ik in de gevangenis zat!
Om twaalf uur kon ik ze net allebei gelukkig Nieuwjaar wensen. Maar daarna werd ik meteen geroepen en ben ik bijna de hele nacht bezig geweest.
Ik weet het niet precies meer hoeveel dieren ik heb gered, want ik raakte later in de nacht de tel kwijt. Dit heb ik de eerste uren gedaan:
27 poezen thuisgebracht
44 bange schapen getroost
1 gans gered door een vuurpijl uit haar snavel te halen
15 honden die alleen thuis waren gerust gesteld
2 door de paniek ontsnapte koeien terug in hun stal getild
1 geit met een pootwond (rotje) naar een dierenarts gebracht
24 eenden geholpen om naar een veiliger sloot te vliegen
Ik kwam pas diep in de nacht weer thuis. Hakim was in slaap gevallen op de bank, met de Barteljorisstraat in zijn hand.
Vanavond ging ik uit eten met Hakim. Dat was erg gezellig! Voor de zekerheid had ik wel een krijtje in mijn jaszak gestopt. Maar gelukkig hebben we drie uur ongestoord kunnen kletsen. Op de terugweg werd ik wel geroepen. Bij een boer op het erf liep een flinke koe los. Het was Liesje, die met veel moeite was ontsnapt uit de stal. Ze was van plan de wijde wereld in te trekken, maar kreeg al meteen spijt. Het was koud, modderig en glad buiten. Ze wilde terug naar haar warme stal.
Daarna ben ik terug naar huis gevlogen, waar ik tegelijk met Hakim aankwam. Hij deed zijn best om niet te laten merken dat hij teleurgesteld was. Maar ik zag het aan zijn ogen. Hij had me graag thuisgebracht met zijn nieuwe autootje. Je moet er wat voor over hebben om verkering te hebben met mij...
Wie denkt dat er alleen maar in het voorjaar jonge dieren geboren worden, heeft het mis. Alweer mocht ik bij een bevalling zijn! Helaas is er een ijsbeertje doodgegaan, die was niet gezond. Maar gelukkig maken de andere twee het goed. Voor een filmpje klik hier!
Vandaag moest ik onder schooltijd een behoorlijk eind vliegen. Er werd een slootje leeg gedregd. Twee padden in winterslaap werden er wakker van. En chagrijnig dat ze waren!
Met de padden in mijn jaszak kwam ik weer op school. En alsof hij het rook, kwam meneer Snor vrijwel meteen met een smoes naar de klas. (Eerlijk gezegd stonk ik ook wel een beetje naar sloot.) Ik kon ze nog net verbergen in mijn bureaula.
Het duurde wel een kwartier voor meester Snor eindelijk weer wegging. De twee padden waren intussen weer in slaap gevallen. Dus nu hebben we logees in de klas, tot het lente is!
Pff... Mensen houden niet van mist, maar dieren ook niet!
Ik heb vier aangereden herten gered, een schaap uit de sloot gehaald, een zwaan geholpen en een verdwaald konijntje de weg gewezen. Ik ben heel blij dat de mist opgetrokken is en ik hoop dat de rest van de week héél rustig blijft...
De tweede keer in korte tijd dat ik bij een geboorte mocht zijn. Heel bijzonder is dat! Saar, de moeder, vond het erg spannend. Maar ze deed het perfect, ik hoefde alleen maar van een afstandje moed in te spreken. En ik moest zorgen dat ik niet te dichtbij kwam, want alles werd gefilmd! Gelukkig heeft niemand me gezien.
Voor Saar en haar baby kijk hier
Vandaag bijna gesnapt door meester Snor. Hij kwam de klas in terwijl ik net door het raam naar binnen wilde vliegen! Gelukkig sprong Toby op zijn tafel om een raar dansje te doen, waardoor alle aandacht naar hem ging. Ik ben gauw buiten terugveranderd en door de voordeur weer naar binnengegaan. Ik deed net of ik naar de wc was geweest. En die arme Toby moest vanmiddag nablijven...
Wat een superspannende nacht was dit! Ik werd geroepen door een orang-oetang uit de Apenheul. Ik moest helpen bij de bevalling! Gelukkig was er verder niemand in de buurt. Ik heb nog nooit eerder geholpen bij een bevalling, maar het ging best goed. En weet je wat nou zo leuk is? De apenmoeder heet ook Josje! Ze is bevallen van een gezonde zoon. Alleen weten de oppassers nog niet of het een jongetje of een meisje is, omdat de kersverse moeder haar zoontje dicht tegen zich aan houdt. Ach, over een paar dagen zullen ze er wel achter komen, denk ik. Kijk hier
Het is leuk om Superjuffie te zijn, maar ook erg vermoeiend. Vooral omdat ik soms moet wachten tot het nacht is voor ik in actie kan komen.
Vandaag was in de dierentuin in Emmen voor de tweede keer een olifant in de gracht gevallen. De lege gracht is er om te zorgen dat de olifanten niet het park inlopen. Maar ik vind het geen veilige afscheiding.
Het mannetje Radza heeft door de val een stuk van zijn slagtand gebroken en een paar flinke wonden opgelopen. De verzorgers waren uren bezig om hem eruit te krijgen, maar het lukte niet. Toen ze het opgaven en eindelijk weggingen, kon ik tevoorschijn komen. Het kostte me heel veel Superjuffiekracht om hem weer uit de gracht te duwen! Maar gelukkig werkte hij goed mee. Om 5 uur in de ochtend was hij weer veilig aan de kant. Kijk hier